تحویل سال: بخاطره اضافه وزنم تمایلی ب خرید لباس نو نداشتم و فقط یه شومیز ساده گرفتم ک موقع تحویل سال نو بپوشم تا سالمو هم نو کنم و حداقل تفاوتی با سال‌های پیش داشته باشم.

نیم ساعت به تحویل ، موقع سشوار کردن موهام آجیم با لباس بیرون یهو جلوم ظاهر شد و گفت بدو که باید ب تحویل سال برسیم ، گفتم کجا بریم ؟ گفت خونه پدر شوهرم ، گفتم نمیام و خودشو شوهرش شروع کردن به اصرار (ازون مدلاش ک هیچ راه دررویی وجود نداره)

منم بااکراه و غرغر کنان رفتم ک مانتو کهنمو بپوشم ولی ب اصرار خواهرم شومیز رو بجا مانتو پوشیدم( خیلی بد بود ولی چی میشه کرد)

دلیل ناراحتیم: تا این سالها همیشه دیگران برامن تصمیم میگیرن و من اجازه کاری که مخالف نظرشون باشه رو نداشتم و ندارم، امسالم مثل همه اون سالها گُهی شروع شد(این ازین)

تعطیلات : اومدیم خونه بابام و به خواهر تازه زایمان کردم باید رسیدگی میکردم (نیوفکت: بچه های تازه متولد شده حوصلمو سر میبرن، هرکی میخواد باشه) از رفتار خواهر بزرگترم بیزارم، اصلا تشکر نمیکنه هیچ ،طوری هم رفتار می‌کنه ک انگار کلفتشم. ب همین دلیل انرژی نداشتم مثل پروانه دورش بگردم (چون دلیل اومدن و موندن خونه بابام اون بود) اونم ک‌ دیروز صبح رفت خونشون و منم برا آخر هفته بلیط گرفتم ک برگردم خونهٔ اون یکی خواهرم . دوس داشتم زودتر برگردم ولی خو اوناهم مهمان دارن منم بیزار از دید و بازدید (دلیل: از خودم خوشم نمیاد ظاهر و شخصیتم ، نیاز به تغییرات داره)