از خواهر  زاده 3ونیم سالم پرسیدن بزرگ شدی میخوای چکاره شی ؟؟ با لهجه بچگونش گف  اذانود (= فضانورد)

بعد کلی قربون صدقه رفتتن و خندیدن یکی گف تو این مملکت هیچ پخی نمیشی ؛ یکی دیگ گف یه قرص بندازی بالا حله و همه دوباره خندیدن و گرفتن ب مسخره بازی

اون وسط تنها کسی ک باورش داشت من بودم .

نوجوونی هام دوس داشتم فضانورد شم یا نجوم شناس . بخاطره همین توی دبیرستان رشته ریاضی فیزیک رو انتخاب کردم که تو دانشگاه رشته هوافضا بخونم ( اخه فکر میکردم کسایی که این رشته رو میخونن اخرش میرن مریخ یا سرو کارشون فقط با ستاره ها و کهکشاناس ) یادمه اجی بزرگم ک تازه رشته فیزیک قبول شده بود میگف تو رشته مون یه گرایش هست به اسم نجوم شناسی . تو ک عاشق فضایی باید فیزیک بخونی . نه هوافضا ک ربطی ب اون چیزی ک میخوای نداره . حرفاشو قبول نداشتم ، خودم رفتم تو گوگل سرچ کردم . دیدم راست میگه . رشته هوافضا کارشون ساخته دم و دستگاه فضا و هواس ، مثل رشته مهندس پزشکی که که پزشک نیستن اما کارشون ساختن تجهیزات پزشکیه!

بااین حال من هوافضا رو دوست داشتم . کنکور که دادم  تو انتخاب رشتم اولین انتخابمو زدم هوافضا امیر کبیر | تهران 

نتیجه اومد و من 39مین انتخابم رو قبول شدم

و هوافضا پر!